ترجمه سوره حمد به انگلیسی

In the name of God, Most Gracious , Most Merciful

Praise be to God, Lord of the universe

Most Gracious , Most Merciful

Master of the day of judgment

we worship you only , We ask you for help only Guide

us in the right path

The path of those whom you blessed ,not of those who have deserved wrath,nor of the strayers

از کجا می توان فهمید خداوند گناهان ما را بخشیده است؟

از کجا مى توان فهمید که خدا گناهان ما را بخشیده است؟ پرسش: خدای متعال راه اصلاح را به سوی انسان بازگذاشته، تا اگر به مسیر نابودی خویش رفته، بتواند آن را اصلاح کند و سعادت ابدی خویش را نجات دهد. قرآن کریم و پیشوایان دینى (علیهم السلام) در موارد فراوانى، ما را به توبه و ترک گناه دعوت نموده ‏اند و یأس و ناامیدى از رحمت خداوند را از گناهان بزرگ شمرده و ما را از آن بر حذر مى ‏دارند. حقیقت توبه و استغفار چیزى جز پشیمانى از گناه گذشته و عزم و تصمیم بر ترک آن در آینده نیست و اگر این حالت براى کسى پیش آمد، این نشانه توبه واقعى است و پذیرفته شدن توبه واقعى حتمى مى‏ باشد. پس ما باید سعى کنیم توبه و استغفارمان حقیقى باشد. «قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیم؛(1)(بگو اى پیامبر(: اى بندگانم که با گناه و نافرمانى بر نفس خود اسراف کرده ‏اید، هرگز از رحمت خدا ناامید نشوید. البته خدا (به وسیله توبه و بازگشت) همه گناهان شما را خواهد بخشید که او خدایى بسیار آمرزنده و مهربان است» امیرالمؤمنین(ع) فرموده اند: «در تمام قرآن آیه‌ای گسترده تر از این آیه نیست »).2( بعد از گناه باید به دامان خدا چنگ زد! و متضرعانه از او عذر خواست. ناامیدی مثل آن است که کسی در آب افتاده و علیرغم مهارت در شنا، به دلیل ترس از غرق، جان خود را تباه کند: «لا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا یَیْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْکافِرُونَ(3( از رحمت خدا مأیوس نشوید که تنها گروه کافران، از رحمت خدا مأیوس مى ‏شوند» توبه حقیقی نه تنها عذاب اخروی را رفع می‌کند، بلکه گناهکار توبه کننده را "محبوب" خدا می‌سازد! «اِنّ الله یحبّ التوابین(4( خداوند توبه کنندگان را دوست می‌دارد» کسی که دوست و محبوب خدا شد، خدا عزیزش می‌کند؛ همه گناهان کبیره و صغیره او را می‌بخشد، چنان که پیامبر فرمود:«التائب من الذنب کمَن لا ذنب له(5(کسی که از گناه توبه کند (خداوند همه گناهان او را می‌آمرزد و) همانند کسی می‌شود که هیچ گناهی نکرده است» خدای متعال، بخشندگی را به اوج می رساند، تا آن جا که همان زشتی را به حسنه تبدیل می کند: «إِلاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحاً فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً(6(مگر کسانى که توبه کنند و ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند، که خداوند گناهان آنان را به حسنات مبدّل مى ‏کند و خداوند همواره آمرزنده و مهربان بوده است!» «وَ آخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلاً صالِحاً وَ آخَرَ سَیِّئاً عَسَى اللَّهُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ(7(و گروهى دیگر، به گناهان خود اعتراف کردند و کار خوب و بد را به هم آمیختند امید مى ‏رود که خداوند توبه آنها را بپذیرد به یقین، خداوند آمرزنده و مهربان است!» اگر انسان با تمام شرایطی که در متون دینی آمده است توبه کند خداوند گناهان او را می بخشاید.دربحث پذیرش توبه آنچه اهمیت دارد وجود شرایط است . پس خداوند گنه‏کاران را به درگه خویش دعوت مى ‏کند. البته بعد از توبه لازم است اگر از حقوق خدا یا حقوق مردم چیزى بر ذمه انسان باقى مانده است ادا کند؛ یعنى، نماز و روزه ‏هایى را که ترک کرده قضا نماید و اگر چیزى به مردم بدهکار است پرداخته و یا رضایت آنان را تحصیل کند. امام باقر علیه السلام به محمد بن مسلم چنین مى ‏فرماید: وقتى که مؤمن توبه مى ‏کند، گناهان قبل از توبه ‏اش بخشیده مى ‏شود، پس او باید براى بعد از توبه عمل کند. ولى آگاه باشید بخدا قسم این مزیت فقط براى اهل ایمان است . راوى مى ‏گوید: عرض کردم اگر بعد از توبه و استغفار گناه کرد و آنگاه دوباره توبه نمود چه؟ فرمود: آیا گمان مى‏ کنى اگر بنده مؤمن از گناه خود پشیمان شود و استغفار و توبه کند خدا توبه ‏اش را نمى ‏پذیرد؟ عرض کردم: او چندین بار این کار را کرده، گناه مى ‏کند سپس توبه و استغفار مى ‏نماید . فرمود: هر گاه بنده با توبه و استغفار برگردد خدا با مغفرت و بخشش بر مى ‏گردد، خدا بخشنده و مهربان است، توبه را مى ‏پذیرد، و سیئات را مى ‏بخشد(8( امام صادق)علیه السلام(می فرماید: همانا خدای عزوجل وقتی بنده مومنش توبه کند شاد می شود مانند کسی که چیزی گم کرده و بعد گمشده اش را پیدا کند و خوشحال شود(9( حال با توجه به مقتضای بحث مواردی را در مورد شرایط توبه ذکر می کنم: مهمترین شرایط توبه عبارت است از : (1)- پشیمانی و ندامت از صمیم قلب و تصمیم بر عدم ارتکاب دوباره (2)-استغفار و طلب بخشش (3)-تصمیم قاطع بر جبران گذشته و ادای حقوق، خصوصا اگر حق الناس باشد سید رضی علیه الرحمه در نهج البلاغه آورده است که روزی شخصی در نزد امیر المومنین (بدون توجه قلبی) بر زبانش جمله استغفر الله جاری گردید. امام از این بی توجهی و استخفاف این کلمه توسط آن مرد بر آشفت و فرمود مادرت به عزایت بنشنید آیا میدانی استغفار چیست ؟؟؟ استغفار درجه علیین است که بر شش معنا(ی عملی) استوار است: (1)-پشیمانی از گذشته (درجه اول توبه و انابه پشیمانی از اعمال گذشته است) (2)-عزم راسخ بر ترک کردن گناهان و عدم برگشت به آنها اصلا و ابدا (3)-اگر آن گناه از حقوق الناس بوده بصورت کامل توفیه گردد به طوری که اگر خدا را ملاقات کردی هیچ حقی از بندگانش بر تو نباشد (4)-تمام فرائض (نمازهای واجب روزهای واجب و ... ) بصورت کامل بجا بیاوری و حقش را ادا کنی (5)-تمام گوشت هایی که در ایام گناه و بواسطه گناه بر بدنت روئیده است را ذوب کنی بوسیله حزن و اندوه فراوان تا آنجایی که پوستت به استخوانت بچسبد و از دوباره بین آنها گوشت بروید (6)-سختی عبادت را بر جسمت بچشانی همانطور که شیرینی گناه را چشیده بود بعد از طی این مراحل می توانی بگویی استغفر الله(10( رسول اکرم صلى الله علیه و آله می فرمایند:نشانه توبه کننده چهار است: عمل خالصانه براى خدا، رها کردن باطل، پایبندى به حق و حریص بودن بر کار خیر(11).

 منبع:پرسمان قرآنی

برگرفته از:گروه قرآن سایت تبیان زنجان

داستان غیبت در قرآن

هیچ یک از شما از دیگری «غیبت» نکند، آیا فردی از شما دوست دارد گوشت جَسَد برادر خویش را بخورد؟! قطعاً کراهت دارید؛ متّقی باشید و ره تقوا در پیش گیرید، خدا مهربان و توبه پذیر است».(سوره حجرات، آیه 12) آیات اخلاقی قرآن که با هدف بهسازی اخلاق و «درون اصلاحی» افراد جامعه نازل گردیده، نه تنها هیچ مسأله اخلاقی را از قلم نیانداخته؛ بلکه متناسب با هرموضوع و سوژه ای از زبانی خاص و بیان ویژه ای استفاده کرده،که به شدّت تأثیر گذار و هدایتگر است و این خود یکی از جهات اعجاز قرآن است. (اعجاز بیانی) قرآن شریف در بحث «غیبت» و تبیین زشتی و حرمت آن به تشبیه و تمثیل روی آورده و «غیبت» را به خوردن تکّه های گوشت برادر خویش تشبیه کرده است. غیبت، پشت سرگویی ، هتک آبرو و حیثیت افراد و اظهار عیب و نقص آنان در غیابشان می باشد و عملی شدیداً ضدّ اخلاقی و زشت است که قرآن کریم مؤمنان را از آن برحذر داشته و می فرماید: «وَلا یغتب بَعْضُکُم بَعْضاً؛ هیچ کس نباید از دیگری غیبت کند». در فقه و اخلاق اسلامی نیز غیبت از گناهان کبیره شمرده شده است. در بسیاری از موارد شیوه بیان قرآن شیوه تمثیلی و تشبیهی است، چهره شخصی را ترسیم می کند که گوشت برادر مرده خویش را به دندان می کَند و می جَوَد، تصویری شبیه یک کابوس، کابوس وحشتناکی که مو براندام انسان راست می کند و حتّی تصورش هم برای انسان مشکل و ترسناک است، کابوسی که متأسفانه چندان هم دور از واقعیت نیست، واقعیت تلخ برادرخوری!! بود غیبت مَرد مُردار خـــوردن از این لقمه کن پاک کام و دهان را صائب دو نفر نزد پیامبر آمدند، تا چشم پیامبر به آنها افتاد، فرمود: «شما گوشت خوردید». گفتند: یا رسول اللّه! ما امروز اصلاً چیزی نخوردیم. فرمود: «شما گوشت خورده اید، من آثار و تکّه های گوشت را در دهان شما می بینم، آنها انکار کردند. پیامبر فرمود: شما امروز گوشتهای تن سلمان و اسامه را جویدید، شما از آنها غیبت کردید.»1 قرآن می فرماید: «شما هیچ کدام حاضر نیستید گوشت برادر مرده خود را بخورید، پس چرا غیبت می کنید؟!» این که قرآن غیبت را به خوردن گوشت انسان مرده ـ آنهم مرده برادر ـ تشبیه می کند بدین جهت است که عمق زشتی و قباحت آن را بیان کند، چه این که خوردن گوشت انسان حرام است و زشت و زشت تر از آن، خوردن گوشت انسان مرده،آن هم برادر مرده خویش است. غیبت هندسه برادری را ویران و قصه دوستی را تباه می کند. بیا تا قدر یکـــــدیگر بدانیـــم که تا ناگاه زیکــدیگر نمانیــم غرض ها تیره دارد دوستـــــی را غرض ها را چرا از دل نــرانیــم کریمان جان فدای دوست کردند سگی بگــذار ما هم مرد مانیم مولوی در گزیده تفسیر نمونه آمده است: «آبروی برادر مسلمان همچون گوشت تن اوست و ریختن این آبرو به وسیله غیبت و افشای اسرار پنهانی، همچون خوردن گوشت تن اوست و تعبیر به «میتاً» به خاطر آن است که غیبت در غیاب فردی صورت می گیرد که همچون مردگان، قادر به دفاع از خویشتن نیستند و این نا جوانمردانه ترین ستمی است که ممکن است انسان درباره برادر خود روا دارد».2 و نیز در این کتاب آمده است: دو کس غیبت مؤمنی می کردند، رسول خدا ـ که از نزدیک آنها عبور می کرد، از آن آگاهی یافت ـ آن دو با اندک فاصله ای به دنبال پیامبر حرکت کردند، و به محلی رسیدند که مرداری افتاده بود، پیامبر برگشت و به آنها فرمود: «از این مردار بخورید». گفتند: یا رسول اللّه! مرداری بدین صعبی، چون توان خورد؟! فرمود: آنچه شما خوردید از این صعب تر بود! آن کس که لوای غیبت افراخته است او از تن مردگان غذا ساختـــه است سنایی میمون بن سیاه می گوید: شبی در خواب دیدم که به مرداری برخوردم. صدایی شنیدم که می گفت: او را بخور! گفتم: خدایا! چگونه مردار خورم؟! دوباره ندا آمد: همان گونه که غیبت می کنی. خدای متعال به موسی گفت: «موسی! غیبت کننده اگر توبه کند، آخر کس است که به بهشت می رود و اگر توبه نکند و با این گناه بمیرد، اول کس است که به دوزخ درآید».3 از یکی از پارسایان «ربیع بن خثیم» پرسیدند:« نشنیده ایم از کسی غیبت کرد ه باشی!! گفت: هنوز مشغول خویشم و از خویش ناراضی، فرصت کو تا به دیگری پردازم!» آن کس که به غیبت خلق پرداخته است زآنست که عیب خویش نشناخته است سنایی در حکایت هفتم از باب دوم گلستان ـ شیخ اجلّ سعدی ـ آمده است: «یاد دارم که در عهد طفولیت متعبّد بودم و شب خیز و مولع زهد و پرهیز، شبی به خدمت پدر نشسته بودم و همه شب دیده بهم نبسته و مصحف عزیز در کنار گرفته، و طایفه ای گرد ما خفته، پدر را گفتم: از اینان یکی سربر نمی دارد که دو گانه ای برای یگانه گزارد؟ چنان خفته اند که گویی مرده اند؟ گفت: «ای جان پدر تو نیز اگر بخفتی به که در پوستین خلق اُفتی». و نیز در حکایت یکم همین باب آمده: «یکی از بزرگان، پارسایی را گفت: چه گویی در حقّ فلان عابد که دیگران در حقّ او به طعنه سخنها گفته اند؟ گفت: در ظاهرش عیب نمی بینم و از باطنش غیب نمی دانم». *** زبان کـــــرد شخصی به غیبت دراز بــدو گفت داننده ای سرفــــراز که یاد کســـــان پیش من بد مکــن مــرا بد گمان در حق خود مـکن بوستان سعدی پیامبر خدا فرمود: «شبی که به معراجم بردند بر جمعیتی عبور کردم که با ناخن های مِسی، صورت و گوشت خویش را می خراشیدند و می کندند. گفتم: یا جبراییل! اینها کیانند؟ گفت: کسانی که گوشت مردم می خورند و آبروی خلق می ریزند.»4 عیب درویش و توانگر به کم و بیش بد است کار بد مصلحت آنست که مطلق نکنیم حافظ 1. تفسیر کشف الاسرار میبدی، ج9، ص263. 2. گزیده تفسیر نمونه، ج4، ص 504. 3. المستطرف، ج1، ص189. 4. کشف الاسرار، 9/262.

منبع:حوزه برگرفته از سایت تبیان زنجان

انتقاد شدید از سکوت و حمایت مدعیان آزادی و حقوق بشر از جنایات رژیم سعودی

رهبر معظم انقلاب اسلامی با محکومیت شدید قتل عالم مؤمن و مظلوم شیخ نمر؛

بدون تردید دست انتقام الهی گریبان سیاستمداران سعودی را خواهد گرفت/ انتقاد شدید از سکوت و حمایت مدعیان آزادی و حقوق بشر از جنایات رژیم سعودی/ دنیا باید احساس مسئولیت کند (۱۳۹۴/۱۰/۱۳ - ۰۹:۱۳)

حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح امروز در جلسه درس خارج فقه، جنایت بزرگ عربستان سعودی در به شهادت رساندن عالم مؤمن و مظلوم، شیخ نمر باقر النمر را به شدت محکوم کردند و با تأکید بر لزوم احساس مسئولیت دنیا در قبال این جنایت و جنایات مشابه سعودی در یمن و بحرین، خاطرنشان کردند: بدون تردید خون به ناحق ریخته این شهید مظلوم به سرعت اثر خواهد کرد و دست انتقام الهی گریبان سیاستمداران سعودی را خواهد گرفت. حضرت آیت الله خامنه‌ای گفتند: این عالمِ مظلوم نه مردم را به حرکت مسلحانه تشویق می‌کرد و نه به صورت پنهانی اقدام به توطئه کرده بود، بلکه تنها کار او، انتقاد علنی و امر به معروف و نهی از منکرِ برخاسته از تعصب و غیرت دینی بود. رهبر انقلاب، شهادت شیخ نمر و ریختن به ناحق خون او را خطای سیاسی دولت سعودی خواندند و افزودند: خداوند متعال از خون بی‌گناه نمی‌گذرد و خون به ناحق ریخته، بسیارسریع دامان سیاستمداران و مجریان این رژیم را خواهد گرفت. ایشان با انتقاد شدید از سکوت مدعیان آزادی، دموکراسی و حقوق بشر و حمایت آنان از رژیم سعودی که خون بی‌گناه را تنها به خاطر انتقاد و اعتراض به زمین‎ می‌ریزد، تأکید کردند: جهان اسلام و همه دنیا باید نسبت به این قضیه احساس مسئولیت کنند. حضرت آیت الله خامنه‌ای آزار و شکنجه مردم بحرین توسط نظامیان سعودی و تخریب مساجد و خانه‌های آنان و همچنین بیش از 10 ماه بمباران مردم یمن را نمونه‌های دیگری از جنایات رژیم سعودی خواندند و تأکید کردند: کسانی که صادقانه به سرنوشت بشریت و سرنوشت حقوق بشر و عدالت علاقه‌مند هستند، باید این قضایا را دنبال کنند و نباید نسبت به این وضعیت بی‌تفاوت باشند. رهبر انقلاب همچنین افزودند: یقیناً شهید شیخ نمر مورد تفضل خداوند خواهد بود و بدون شک دست انتقام الهی گریبان ظالمانی را که به جان او تعدّی کردند خواهد گرفت و این همان چیزی است که مایه تسلّی است.

نقش شوراهای آموزش و پرورش

شوراها به منظور تحقق مشارکت و نظارت مردم در امر آموزش و پرورش و بهره گیری از منابع و امکانات موجود در کشور در جهت ارتقای کمی و کیفی آموزش و پرورش و تسهیل در اجرای فعالیت در استان ها، شهرستان ها و مناطق کشور تشکیل شده است این شوراها با ترکیبی بسیار مناسب و قانونی به عنوان یکی از مهمترین مراکز تصمیم گیری و برنامه ریزی در امور مختلف آموزش و پرورش مشغول به فعالیت شده اند. شوراهای آموزش و پرورش در مقایسه با دیگر فعالیت ها که تحت عنوان مشارکت های مردمی در آموزش و پرورش صورت می گیرد جامع ترین شکل مشارکت منطقه ای در آموزش و پرورش است. با تشکیل این شوراها این پیام تجلی یافت که از بین بردن مشکلات دانش آموزان، معلمان، و مدارس فقط به عهده ی آموزش و پرورش نیست. بلکه مردم و مسئولان اجرایی نیز سهم عمده ای از این وظیفه را به عهده دارند. لذا اگر در کلیه شهرستانها، نواحی ومناطق این قانون اجرا شود می تواند بهترین مصداق مشارکتها در آموزش و پرورش تحقق پیدا کرده و تحولی بنیادین بوجود آورد. استفاده از منابع و امکانات مالی و فکری منطقه ای و نظارت های مردمی و محلی در پاسخ گویی به نقایص و برطرف نمودن تنگناها و مشکلات مالی آموزش و پرورش از مهمترین دستاوردهای شوراهای آموزش و پروش است . مهمترین اهدافی که کشورها آن را دنبال نموده اند در مرحله ی اول حرکت کردن به سوی غیر متمرکز نمودن تصمیم گیری ها و داشتن اختیاراتی است که بتواند خود در کار و برنامه ریزی ها مجری باشد درمرحله دوم تامین منابع مالی است که این امر به روش های زیر صورت می گیرد. 1. سازماندهی و نهادینه نمودن خود یاری اولیاء در آموزش و پرورش 2. حمایت از خیرین مدرسه ساز و تشویق مردم جهت واگذاری زمین و ساختمان به آموزش و پرورش، استفاده از منابع بخش خصوصی، دریافت ها ، مالیات ها، و ... . 3. هدف دیگری که شوراها دنبال می کند ایجاد نظارت عمومی آموزش و پرورش است . مردم باید در مسائل آموزش و پرورش و حتی در مسائل تخصصی اظهار نظر کنند و این لازمه ی پویایی در رشد آموزش و پرورش خواهد بود. از نظر حقوقی نیز این حق مردم است که نظارت داشته باشند و نظر بدهند زیرا آنها بهترین سرمایه های خود را که فرزندانشان می باشند به مدرسه سپرده اند و این شوراهای آموزش و پرورش هستند که می توانند نظرات مردم را دریافت و اعمال کنند. امید است شوراهای آموزش و پرورش در سطوح مختلف با همکاری و همگامی اولیا دانش آموزان و مدرسه با همفکری و تشریک مساعی و استفاده از کلیه امکانات ومنابع بتوانند گام های موثری در راه توسعه و پیشرفت برنامه های آموزشی و پرورشی کشور بردارند.

نام سال 2

نام سال
دولت و ملت
همدلی و همزبانی

نام سال

نام سال
دولت و ملت ،همدلی و همزبانی